به گزارش مجله خبری نگار، آنی هالند میگوید که حتی بوی غذا باعث حالت تهوع او میشود و مشکلات سلامتی او از نوجوانی شروع شده است.
او میگوید: «وقتی ۱۲ ساله بودم، دچار سرگیجه، غش و مشکلات گوارشی شدم.
وضعیت آنی با گذشت زمان بدتر شد و پزشکان وضعیت او را نوروپاتی خودایمنی دانستند. این یک بیماری نادر است که در آن سلولهای سیستم ایمنی به سلولهای سالم حمله میکنند. آنی مجبور شد چندین عمل جراحی انجام دهد که طی آن بیش از سه متر از روده او برداشته شد. البته این منجر به نارسایی روده شد، وضعیتی که در آن بدن نمیتواند مواد مغذی و مایعات کافی را جذب کند.
آنی هالند
آنی میگوید: «تشریح اینکه هرگز نخوردن چه احساسی دارد، سخت است.
تغذیه کامل تزریقی تنها نجات او شد. این روش شامل تزریق مستقیم مواد مغذی به جریان خون او از طریق کاتتر است و هر شب به مدت ۱۲ ساعت به دستگاه داخل وریدی متصل میشود تا مواد مغذی مورد نیاز بدنش را تامین کند. این فرآیند مستلزم عقیم سازی دقیق است، زیرا هر گونه عفونت میتواند منجر به سپسیس شود که یک وضعیت تهدید کننده زندگی است.
آنی میگوید: «من پرستار خودم شدهام، اما اگر باکتری وارد کاتتر شود، میتواند باعث عفونت شود که میتواند به قلب من برسد.»
علیرغم مشکلات خود، آنی مصمم است به دیگرانی که با همین تشخیص زندگی میکنند کمک کند.
او میگوید: «بیماری من غیرقابل درمان است، اما میخواهم میراثم کمک به دیگران باشد، من تسلیم نمیشوم و میخواهم هر کاری که از دستم بر میآید برای حمایت از هر کسی در موقعیت مشابه انجام دهم.»